In de ‘keukentafel’ serie interviewt Josephine van Horen dit keer Christ van Eekelen. Die zit barstensvol verhalen. Over zijn vroegere werk bij verschillende politiecorpsen, variërend van spelen met de jonge prinsen op kasteel Drakensteyn tot angstige ervaringen met schietpartijen. Zijn passie om dingen tot op de bodem uit te zoeken kon hij later kwijt bij het in woord en beeld vastleggen van historische verhalen. Een (nog steeds) vérgaande klus is het speuren naar werken van kunstschilder Pierre Janssen. Als actief bestuurslid van de Heemkundekring Boxtel vult hij de Beeldbank Boxtel op het internet (inmiddels zo’n 11.000 foto’s) en is hij betrokken bij cultuureducatieprojecten over belangrijke onderwerpen uit de ‘Canon van Boxtel’. En dat gaat door tot en met zorg voor het behoud van de traditionele Heilig Bloed processie en inspanningen voor de restauratie van het carillon van de Sint Petrus basiliek.

Josephine van Horen interviewt pater Hans de Visser in het kapucijnenklooster ’s-Hertogenbosch.
Dit keer niet nabij de keuken, maar aan een grote kloostertafel. Samen met twee van zijn broers koos Hans voor een religieuze leefstijl. Als priester ondersteunde hij parochies in Tilburg, Breda en inmiddels ook in Boxtel, Liempde en Esch. Op zoek naar de stamboom van de familie De Visser dook hij steeds dieper in de historie van Boxtel. Die passie resulteerde niet alleen in een aantal kloeke boeken, maar ook in gemeentelijke projecten als de inrichting van de Historische As met zes grote gedenkstenen in het plaveisel, onderzoek naar het verleden van de Sint Petrus basiliek en het voormalige clarissenklooster, museumexposities en filmische lespakketten. Als de kapucijnen binnenkort het klooster in Den Bosch moeten verlaten, gaat Hans het liefste nog jarenlang wonen in de plaats die zijn hart gestolen heeft: Boxtel.

De 77-jarige Frans van Beers uit Boxtel is gefascineerd door ‘gezondheid’. Hij is een zoon van de vroeger wijd en zijd bekende magnetiseur ‘Liempds Boerke’. In navolging van de Amsterdamse ‘ice man’ Wim Hof heeft hij zich onder meer getraind in ademhalings- en koudetechniek. Met verrassende resultaten! Zo kwam hij al herhaaldelijk in de pers door in korte broek en ontbloot bovenlijf barre tochten te ondernemen. Samen met Monique, zijn veel jongere echtgenote, beklom hij hoge bergen zoals de Mt. Everest en de Kilimanjaro. Josephine heeft de vraag “Waarom?” herhaaldelijk op haar lippen. Is ze bereid om zijn vérgaande tips over gezond leven in praktijk te brengen?

Wie kent ze niet… meer dan 20 jaar beheerde Henk van Bilsen de bar ‘Becoloth’ in Boxtel en na hun huwelijk stond Sis al gauw achter én naast hem. “Het moet bewégen, léven” was en is het motto van Henk. Dat leidt tot een bedrijfsvoering vol verrassende verhalen. Josephine van Horen, die in haar eigen jeugd veel van de avonturen meemaakte, herkent in haar gesprek aan de keukentafel bij Henk en Sis alle anekdotes en ontdekt meer dan ze ooit geweten heeft. Een feest van herkenning dus – en niet alleen voor Josephine.

Alleen al in Boxtel wonen zo’n 100 nationaliteiten. Met de instroom van vluchtelingen worden dat er ongetwijfeld méér. Voor haar ‘keukentafel’ gesprek maakte Josephine van Horen een afspraak met Juliette Boog. Als antropoloog heeft die vele jaren lang onderzoek gedaan naar ‘vreemde’ culturen. “Cultuur is aangeleerd gedrag, en we leren allemaal verschillend ” - dat leidt tot interessante bespiegelingen. Juliette Boog is gespecialiseerd op het gebied van gezondheidszorg (van moeder en kind t/m drugsgebruik) en het gebruik van symbolen en rituelen. Zij verbleef onder meer in Egypte, Soedan, Nepal, Somalië, Vietnam en de Oekraïne. Een leerzaam tafelgesprek!

In het maandelijkse  programma " 'n Goed Gesprek" praten we met lokale gasten over bijzondere, opvallende of spraakmakende onderwerpen.

Na een opleiding tot metselaar en enkele jaren werk op de vrachtwagen exploiteerde Leo Spanenburg 41 jaar lang het vermaarde ‘truckerscafé’ De Oude Ketting in Boxtel. En dús zit hij vol verhalen. Over hoe het vroeger ging, met werktijden van 5 uur ’s morgens tot ruim middernacht. En over nu, met een ánder werkklimaat voor vrachtwagenchauffeurs. Sinds 1 januari 2016 wordt het eetcafé gerund door nieuwe, jonge uitbaters. Leo heeft nu alle tijd voor zijn tweede grote passie: het fokken van Friese paarden, waar hij zo’n 20 jaar geleden mee begon en die hem - én zijn in België wonende vriendin - hopelijk nog vele jaren plezier en succes zal bezorgen.